this is...

.......i have to say goodbye. no looking back. that's all i can say.

foamed

aaaaarrgh..ba't ngayon lg kita naisulat..just came from my holiday vacation. what a fuckin' rollercoaster ride.nakakapagod...physically. emotionally. pero wala na tayong magagawa. we really have to be strong para sa mga taong mahal natin. that's the reason siguro na nilagay tayo sa sitwasyon na parang di mo kaya pero dapat kayanin dahil kailangan nila tayo. baka yun yung role natin. as of now. pero minsan naitatanong ko....pano pag tayo naman ang na-drained? saan tayo kukuha? saan tayo sasampa? i just realized na hindi pala NIYA ibibigay yan pag hindi mo kaya. basta sige lang sa paglangoy. kahit walang salbabida. haay, balik office na naman ako. 50% malungkot - 50% masaya. malungkot kasi iiwan ko na naman ung family ko sa Iloilo. masaya dahil simula pa nun, gusto ko na ng independence. masaya kasi magkasama na naman kami at araw-araw ko na naman siyang makikita *sigh* by the way, i took this lomo- shot (Rob-Equitable Tower) when i was going to the office.